بحث جاسوسی و داستان جاسوس‌های بزرگ تاریخ با اینکه فعلی غلطه اما داستان‌های جذابی واسه عموم بشمار می‌رود. اینکه با چه وسایل پیشرفته و جالبی می‌توان خبرکشی کرد چیزیه که بیشتر ما دوست داریم بیشتر در مورد اون بدونیم. بخاطر این در کشور آمریکا یه موزه قشنگتر و بزرگ به مبحث جاسوسی اختصاص داده شده که دیدنیه.

موزه بین‌المللی جاسوسی در آمریکا یه ساختمون قشنگتر داره و پر از وسایل و لوازم مربوط به جاسوسیه که بعضی وقتا متریال‌های باحال‌توجهی دارن.

مجموعه موجود در این موزه به تنهایی گذشته غنی جاسوسی و خبرکشی در طول تاریخ رو به تصویر کشیده و نشون می‌دهد که این فعالیت مخفیانه از دوران رم و یونان باستان در میان آدم‌ها رواج داشته.
آثار موجود در موزه جاسوسی هم اینکه اقلامی از امپراتوری بریتانیا تا جنگ سرد رو شامل می‌شن.

بازدید از این موزه واسه کسایی جذابه که ذهنی سوال‌گر و کنجکاو و شخصیتی مثل جیمز باند دارن. هدف از ساخت موزه جاسوسی نمایش دادن نقش جاسوسی و خبرکشی‌های مخفیانه در شکل‌گیری رویدادهای بزرگ دنیاس.

فقط یه موزه جاسوسی در سراسر جهان هست

تنها موزه عمومی در کل ایالت متحده آمریکا به حساب می‌رود که در اون به طور اختصاصی به بحث جاسوسی و وسیله و ادوات این کار پرداخته شده.
هم اینکه تنها موزه جهانیه که چشم‌انداز بین‌المللی در مورد مشاغل عجیب و غیرعادی که نقش موثری در شکل‌گیری تاریخ داشته‌ان رو به شکل اشیا و آثار موجود به بازدیدکننده ارائه می‌کنه.

در این موزه هر چی تصورش رو بکنین هست

موزه بین‌المللی جاسوسی واشنگتن محل نگهداری و نمایش بزرگ‌ترین مجموعه ادوات و وسیله و لوازم جاسوی از دهه ۱۹۵۰ میلادی تاکنونه. از میکروفون مخفی گرفته تا نامه‌هایی با جوهرهای نامرئی، دوربین‌های بسیار ریز، وسیله هالیوودی تغییر لباس و چهره و آثاری مثل این. این موزه رو می‌توان دنیایی از حیرت زدگی‌ها و وسایل حیرت‌زا نامید.

دستگاه‌هایی واسه فرستادن پیام‌های رمزی، پول جعلی، اسلحه‌های مخفی و دوربین‌های مینیاتوری رو در این موزه بسیار جذاب و دیدنی می‌تونید از نزدیک ببینین.
برخلاف همه موزه‌های موجود در جهان، این موزه دارای نادرترین و کم‌یاب‌ترین مجموعه س.

موزه بین‌المللی جاسوسی به طور کامل خصوصیه!

بازدید از این موزه واسه عموم آزاده که مالیک اون شخصیه و به دولت آمریکا تعقل نداره. بودجه ساخت و نگهداری موزه از طرف دولت تامین نشده.

جذاب‌ترین موزه جهان فقط ۱۷ سال داره

موزه بین‌المللی جاسوسی در نوزدهم جولای سال ۲۰۰۲ میلادی در واشنگتن دی‌سی ساخته شده.

یعنی ۱۷ سال بیشتر نداره.

ماموریت جاسوسی!

این مطلب را هم از دست ندهید :   همه چیز درباره رستوران خاور خانم؛ ماجرای خلاقیت بانویی که سرولات چابکسر را جهانی کرد

در این موزه یه بخش جذاب هست که «ماموریت جاسوسی» اسمشه. به این صورت که بازدیدکننده‌ها در نقش مامورهای مخفی به مدت یه ساعت تو یه فضای مثل‌سازی شده قرار می‌گیرند. اونا باید در مسیرهای تعیین شده حرکت کننده و در این راه با شکلای جور واجور معماها، ماموریت‌ها، پیام‌های ویدئویی، صوتی و مثل‌سازه های حرکتی مواجه می‌شن. ماموریت اونا  متوقف کردن بازوهای مخفی در فشردن ماشه اسلحه هسته‌ایه.

نسخه مثل‎سازی شده تونل جاسوسی آمریکا

در این موزه بخشی هست که تونلی که جاسوسان آمریکا واسه نفوذ به خطوط مقدم ارتش شوروی قبلی در برلین شرقی ازش استفاده می‌کردن، مثل‌سازی شده و می‌تونید در طول این تونل حرکت کنین.

جاسوی در شهر رو اصلا از دست ندین

در موزه بین‌المللی جاسوسی واشنگتن دی‌سی، مجموعه بسیار جذابی به نام «جاسوسی در شهر» هست که همچمون «ماموریت جاسوسی» فعالیت تعاملی جذابی واسه بازدیدکننده‌ها می‌سازه. در این بخش، به بازدیدکننده یه جی‌پی‌اس داده می‌شه و از اونا خواسته می‌شه تا ماموریت جاسوسی تعیین شده رو به پایان برسانند. در طول راه چندین کارساز و کلید هم در نظر گرفته شده.
این مکان رو می‌توان به اتاق فرارهایی تشبیه کرد که واسه سرگرمی شهروندان تهرانی و دیگه شهرهای بزرگ ایران ساخته شده‌ان. در این ماموریت، شرکت‌کننده باید با حل معماها رمز اسلحه مخفی رو پیدا کنه.

نامه‌هایی با جوهرهای نامرئی

یکی از قدیمی‌ترین وسایل موجود در موزه بین‌المللی جاسوسی در آمریکا در گالری گذشته جاسوسی نگهداری می‌شه و چیزی نیس جز جوهر نامرئی که به وسیله رئیس‌جمهور وقت آمریکا، جرج واشنگتن مورد استفاده قرار می‌گرفته.

از طرفداران ۰۰۷ هستین؟

در موزه بین‌المللی جاسوسی در واشنگتن دی سی بخش دیگری به نام «شیطان بزرگ: ۵۰ سال شرارت جیمز باند» هست.
این بخش به مناسبت بزرگداشت سالگرد طلایی فیلم جیمز باند ساخته شده.

عکاسی به نام کبوتر

کبوتر نامه‌رسان شنیده بودیم اما کبوتر عکاس نه! در یکی از اتاق‌های این موزه کبوترهای تاکسیدرمی شده‌ای هست که از گردنشون دوربین آویزون شده.
به کار گیری کبوترهای عکاس به دوران جنگ جهانی اول برمیگرده. در گوشه و کنار عکس‌هایی که از عکاسی این کبوترها باقی مونده پرهای این پرنده رو می‌توان دید.